przez

 

Istnieją rzeki metafizyczne, ona pływa w nich niby jaskółka w powietrzu, wirując w zapamiętaniu dookoła dzwonnicy, opadając tylko po to, żeby jeszcze wyżej wystrzelić w górę. Ja opisuję, określam i pożądam tych rzek – ona w nich pływa. Ja ich szukam, znajduję, oglądam z mostu – ona w nich pływa. I podobnie jak jaskółka, nie wie o tym nic. Nie musi – tak jak ja – wiedzieć, że może żyć w nieładzie, bo nie powstrzymuje jej świadomość żadnego porządku. Ten nieład jest jej tajemniczym ładem, cyganerią ciała i duszy, która otwiera przed nią na oścież drzwi. Jej życie jest nieporządkiem tylko dla mnie, pogrzebanego w przesądach, którymi gardzę i które szanuję jednocześnie.

 
1 vote, average: 5,00 out of 51 vote, average: 5,00 out of 51 vote, average: 5,00 out of 51 vote, average: 5,00 out of 51 vote, average: 5,00 out of 5 (liczba głosów: 1, ocena: 5,00 w skali 5)
Musisz się zarejestrować, aby mieć możliwość głosowania.
Loading...
Temat: FavoriteLoadingDodaj do ulubionych Co o tym myślisz? »

 

Dodaj odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przejdź do paska narzędzi